Ik kom in mijn werk allerlei manieren tegen om een gat op een CV te verhullen.

De duur van dienstverbanden wordt wel héél globaal aangeduid – immers, als je ergens van 2012-2013 heb gewerkt, kan dat zowel een vol jaar als een paar dagen in week 52 betekenen! Of de werkgever waar je al ruim een jaar geleden voor het laatst de deur achter je dichttrok, staat nog steeds als ‘tot heden’ bij je werkervaring.

En dat is best begrijpelijk. We hebben allemaal ooit van iemand gehoord dat een gat op je CV een ‘no go’ is. Want wie langdurig zonder werk zit, is blijkbaar niet gewild – en dan zal ‘ie wel niet zo goed zijn… ?

Een gevaarlijke en onterechte aanname, maar het valt niet te ontkennen dat er regelmatig zo wordt gedacht. Al was het maar omdat de gemiddelde selecteur meestal snel moet oordelen. Kort door de bocht is dan de snelste route.

Het is alleen niet de verstandigste route. Een periode zonder werk heeft vaak een andere oorzaak. Redenen die je als werkgever misschien heel goed kunt begrijpen, accepteren en zelfs bewonderen. Een mooi voorbeeld trof ik twee weken geleden, toen ik contact opnam met Michael. Uit zijn profiel op een vacaturebank bleek dat hij al 7 jaar niet in dienst van een werkgever was. Menig recruiter zou al hebben doorgeklikt, maar mij maakte het juist nieuwsgierig. Naar zijn verhaal, en naar de eventuele kansen die we samen zouden kunnen creëren.

Op basis van zijn ervaring vòòr ‘het gat’ leek hij me namelijk iemand met vaardigheden en ambities die ook in de huidige arbeidsmarkt van waarde zijn. De uitdaging lag dus in het zichtbaar maken en presenteren daarvan aan werkgevers.

Er volgt een gesprek over wie, wat, hoe en waarom. Inderdaad, Michael is jarenlang thuis geweest. Een bewuste keuze die hij en zijn vrouw maakten in verband met de gezondheid van hun oudste zoon. Zijn carrière, werkplezier én zelfstandig ondernemerschap gaf hij op om er thuis voor zijn kind te kunnen zijn. Een keuze waar hij – volkomen terecht – geen spijt van heeft, ook al merkt hij dat het daardoor nu niet zo gemakkelijk is om weer bij werkgevers in beeld te komen.

Op basis van wat Michael kan, maar vooral ook op basis van wie hij ís, bepalen we wat nou echt belangrijk voor hem is in een baan. Een baan met veelzijdigheid, persoonlijk contact en ondernemerschap zou hem energie geven. We benoemen niet alleen welke rol hem goed zou passen, maar óók welke schijnbaar veilige keuzes hij op dit moment beter níét kan maken. Een reeds aangeboden contract slaat hij na ons gesprek dan ook af, omdat deze baan hem geen duurzaam werkgeluk gaat brengen, en een evt. vervolgstap verder zou bemoeilijken. Een stoere beslissing!

We nemen concrete opties door en bespreken welke elementen goed aansluiten. Eén functie springt eruit. Qua inhoud, bedrijfscultuur en mensen zou dit echt een match kunnen zijn. Michael enthousiast, ik enthousiast: aan mij de taak om dit over te brengen aan mijn opdrachtgever. 

Nou vind ik echt het aller- aller- ALLERleukste aan mijn baan, het schrijven van een uitgebreid voorstel. Een portret, waarin ik een beeld kan schetsen van wie ik voor me heb, en waarom ik vermoed dat het dé juiste persoon is voor deze job. Dat kun je namelijk niet aan een CV aflezen. Waarom iemand ergens gelukkig en succesvol kan worden, dat moet je ontdekken, (h)erkennen en benoemen, naar aanleiding van persoonlijk contact. Mensenkennis, intuïtie en begrip van wat je opdrachtgever nodig heeft, helpt je creatief te kijken naar wat iemand meebrengt. Aan kennis, maar veel meer nog aan mindset en persoonlijke drijfveren. Díé wezenlijke matchmakers zijn na een periode van ‘werkloosheid’ doorgaans helemaal niet veranderd!

In het geval van Michael zag ik een man die actief, ondernemend en plezierig in de omgang is, en die klaar was om weer ruimte te maken voor zijn eigen ambities en werkplezier. Om een lang verhaal kort te maken (niet mijn sterkste kant…): Michael kwam naar aanleiding van mijn verhaal aan tafel. Dat voelde voor beide partijen zó goed, dat er direct een vervolggesprek werd gepland en Michael nog vóór de jaarwisseling aan de slag gaat. Een nieuwe start, een rol waarin alles nieuw is – en die toch als gegoten zit. Op basis van CV alléén was dit waarschijnlijk niet gelukt. Soms heb je gewoon iemand nodig die in je gelooft, kritische doorvraagt maar dan ook voor je strijdt.

Na 7 jaar zonder werkgever, binnen 1 week weer een contract onder je neus. Het kan dus! Wat het vergt, is creatief en positief kijken naar wie je bent en wat jij te bieden hebt. Dat is altijd méér dan je beseft – je eigen kwaliteiten zijn voor jou zo vanzelfsprekend, dat jij je er amper van bewust bent. Dat het helder krijgen van wat jij meebrengt best moeilijk is om in je eentje te doen, dat begrijp ik dondersgoed. Kijk daarom uit naar een goede coach, recruiter of loopbaanprofessional die je daarbij kan helpen.

Moraal van dit verhaal? Een gat op je CV is niet het einde van de wereld. Zolang je maar iemand hebt die samen met jou op de bodem een springplank bouwt om er weer uit te veren. Het juiste ‘maatje’ om naar jezelf én de arbeidsmarkt te kijken. Alle kennis en kracht die je in tussentijd opdoet om je loopbaan passend te blijven vormgeven, neemt niemand je ooit nog af.

Zo maak je van het gat op je CV geen valkuil, maar het startblok voor je sprong omhoog.