Natuurlijk kennen we allemaal de uitdrukking ‘het schaap met de 5 poten’. Het is die ene hele bijzondere kandidaat die aan een lange waslijst met criteria voldoet. Hij of zij heeft geen 9-tot-5 mentaliteit¸ kan én durft out of the box te denken en durft ‘buiten de lijntjes te kleuren’. Om maar even wat hippe termen te noemen.   

Is dat nou echt nodig?

Maar dat schaap met de 5 poten, die alleskunner, bestaat die eigenlijk wel? Hoe zinvol is het om daar je focus op te leggen? En hoe blij moet je zijn met zo’n kandidaat? Het zijn dingen die ik me regelmatig afvraag. Natuurlijk ‘jagen’ we dagelijks om de allerbeste professional in huis te halen. We willen immers de beste matches kunnen maken. En ja, ik noem het bewust jagen, want een schaap is en blijft een prooidier. Maar is voor die perfecte match nou echt een schaap met 5 poten nodig? Of voldoet een exemplaar met 4 poten ook? Als recruiters komen we er steeds vaker achter: we hoeven niet op zoek te gaan naar de kandidaat met een 10 als rapportcijfer. Waarom niet genoegen nemen met een 6 of 7 en daarbij inzetten op persoonlijke ontwikkeling?

Bijzondere vergelijking

Persoonlijk vind ik sowieso weinig positiefs terug in de vergelijking met een schaap. Een schaap associeer ik met slapen. En met een volgzaam, mak en niet bijster intelligent dier. Als het arme beest valt, kan hij niet meer opstaan. Laat staan een schaap met 5 poten. Die 5^e poot zit alleen maar in de weg, en het beest zal erover gaan struikelen.

Leuk feitje

Oh trouwens, leuk feitje: letterlijk bestaat het schaap met de 5 poten wel degelijk. In het Zuiden van Afrika leeft namelijk het Damara schaap. Een bijzonder ras dat moet zien te overleven in extreme hitte. In tegenstelling tot wat ‘normale’ schapen doen, vet opslaan in het gehele lichaam, doet het Damara schaap dit in zijn staart. Je hebt niet veel verbeelding nodig om dit opgeslagen vet als een 5^e poot te zien.. Maar goed, ik dwaal af.

Een schaap met 6 poten?!

Nu even terug naar de titel van deze blog. Want je leest het goed, het is geen tikfout: het schaap met de 6 poten. Waarom die ene poot extra? Nou, wanneer we ons begeven op het vlak van inclusie en diversiteit zijn we al snel op zoek naar het schaap met de 5 poten, maar dan nog met één poot extra.

Naast onze lijst met criteria moet een kandidaat namelijk ‘iets hebben’. Met ‘iets hebben’ heb ik het niet over een wow-factor, maar over een beperking. Een afstand tot de arbeidsmarkt. Of om het niet al negatief te laten klinken: een arbeidsuitdaging. De figuurlijke 6^e poot dus. Al met al maakt het onze zoektocht er niet makkelijker op. Gelukkig zijn werkgevers zich steeds meer bewust van het MVO-ondernemerschap en het verplichtende karakter van Social Return On Investment en de zogenaamde Banenafspraak. Al doet het verplichtende karakter van overheidswege niets af aan de intenties en oprechtheid van onze opdrachtgevers.

Geen schaapachtig gedoe

Waar ik heen wil met dit verhaal? Dat we de vergelijking met het schaap moeten loslaten. Inclusie en diversiteit blijft immers mensenwerk. Geen schaapachtig gedoe. Laten we alsjeblieft kijken naar iemands kwaliteiten, het verhaal achter de mens en luister eens goed naar iemands drijfveren. Laat die onmogelijke waslijst met criteria los. Ga op zoek naar mensen die durven te vechten, lef hebben en doorzetten. Het klinkt misschien wat wollig, maar ik raak altijd bijzonder geïnspireerd door de verhalen van onze kandidaten. Laten we ervoor waken dat ons schaap met de 6 poten geen zwart schaap gaat worden.

Een stukje ironie tot slot..

Weet je wat ik me net zit te bedenken terwijl ik dit schrijf? Ik ben van geboorte een Dordtenaar. Enig idee wat de bijnaam is van een Dordtenaar? Juist ja, schapenkop. Daar gaat mijn verhaal om de vergelijking met schapen los te laten..